'Johnny and me' in the best seller list!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΕΥΠΩΛΗΤΑ (BHMA)
GREEK LITERATURE BEST SELLER (VIMA)

1. Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου (εκδόσεις Κέδρος)

2. Ολα σου τα 'μαθα μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά (εκδόσεις Πατάκη)

3. Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι της Λένας Μαντά (εκδόσεις Ψυχογιός)

4. Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης της Μάρως Βαμβουνάκη (εκδόσεις Ψυχογιός)

5. Η άλλη πλευρά του νομίσματος της Λένας Μαντά (εκδόσεις Ψυχογιός)

6. Από δρυ παλιά κι από πέτρα της Νοέλ Μπάξερ (εκδόσεις Ψυχογιός)

7. Σαν ταξιδιάρικα πουλιά του Θοδωρή Παπαθεοδώρου (εκδόσεις Ψυχογιός)

8. Μ.Χ. του Βασίλη Αλεξάκη (εκδόσεις Εξάντας)

9. Ο Τζόνι κι εγώ της Ντίας Μέξη-Τζόουνς (εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική)

10. Παλιά, πολύ παλιά του Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις Γαβριηλίδη)


Το ΒΗΜΑ, 19/10/2008 , Σελ.: S07
Κωδικός άρθρου: B15490S072

Υ.γ αντε, τα κατάφερε παρά ένα μπήκε στη λιστα των ευπωλήτων αλληλούια!
p.s Johnny managed to get the 9th position in the best seller list !!!

What they say about 'Johnny and Me' part 3

Πολλαπλά ξαφνιάσματα by Manos Kontoleon

Και δεν ήταν ξάφνιασμα μόνο το ότι έγραψε, αλλά και το τι έγραψε.
Αυτό το φρέσκο, το χαριτωμένο, το κεφάτο, το σαρκαστικό και αυτοσαρκαστικό κείμενο.
Χάρηκα που το είδα, χαίρομαι που το βλέπω να κυκλοφορεί πια.
Είναι ένα βιβλίο που με ανάλαφρο τρόπο λέει σοβαρά πράγματα.
Μιλά για τις στρεβλώσεις δυο κοινωνιών, αλά και για τα ανοίγματα που η κάθε μια τους επιχειρεί.
Μιλά για πως συνταιριάζονται μέσα από τη συμβίωση δυο ανθρώπων, διαφορετικές κουλτούρες.
Στην ουσία μιλά για μια νέα γενιά ανθρώπων που κυκλοφορούν ανά την Ευρώπη και δημιουργούν μια δισυπόστατη πατρίδα.
Με άλλα λόγια είναι ένα μυθιστόρημα με περιεχόμενο και σύγχρονο προβληματισμό. Και σύγχρονο τρόπο γραφής.
Ναι, η Ντία Μέξη – Τζόουνς με το πρώτο της κιόλας μυθιστόρημα κατοχυρώνεται ως συγγραφέας. Και μάλιστα συγγραφέας που ξέρει να χρησιμοποιεί όχι μόνο τη γλώσσα –πατροπαράδοτο εργαλείο κάθε συγγραφέα. Αλλά και το διαδίκτυο.
Στο blog για το βιβλίο της (johnny-ang-me.blogspot.com) γίνεται ‘το σώσε’ και ‘το έλα να δεις’
Α, μου αρέσουν οι άνθρωποι που με ξαφνιάζουν.
Και οι άνθρωποι που σε ξαφνιάζουν γράφουν βιβλία που ξαφνιάζουν κι αυτά.
Μανος Κοντολέων (συγγραφέας)

What they say about 'Johnny and me' part 2

Ενα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα by Eleni Gika

Το απίστευτο χιούμορ της Πηνελόπης-Ντία έπρεπε και από την επιλογή ψευδωνύμου να το υποψιαστώ! Αλλά χρειάστηκε αυτή η απίθανη φάρσα με τον Μπόρχες στο μπλόγκ μου για να βεβαιωθώ! Την είχα δεί στα σχόλια και στα πόστ της, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι διαβάζοντας πια το βιβλίο σε πολλά σημεία κόντεψα να πάθω ανακοπή!Ε ναι το χιούμορ, η επανάστασή μας στο παράλογο της ζωής!. Κι η συγγραφέας, αυτό ήδη το έχει προαποφασίσει, της πηγαίνει και της ταιριάζει, στο κάτω-κάτω έτσι πρέπει και έτσι επιθυμεί, να μας πηγαίνει διαρκώς «κρύο-ζεστό». Ξεκινώντας μας απ’το καυτό ελληνικό καλοκαίρι που τσουρουφλίζει το άσπρο δερματάκι του Τζόνι της, επιστρέφοντας στο διπλό πάπλωμά της το αγγλικό!.

Η δομή που επιλέγει η συγγραφέας είναι ημερολογιακή, διατρέχοντας σχεδόν ένα χρόνο, ξεκινά δηλαδή από Φθινόπωρο ως το επόμενο Καλοκαίρι, αποδεικνύοντας ότι η καθημερινότητα μας είναι η πιο αποκαλυπτική, έτσι και διαθέτεις την οξυδέρκεια δηλαδή να διακρίνεις, η μεγάλη σοφή! Στον μεγάλο ωκεανό της αμείλικτης καθημερινότητας πια κρίνονται όλα: ομοιότητες που μας φέρνουν κοντά και φθοροποιές διαφορές, εγωισμοί, άμυνες, κεκτημένα, ανοχές, αντοχές! Αλλά η Ντία, εντελώς από συγγραφική στόφα, αποδεικνύεται ακτινογραφική… παρατηρήτρια, διακρίνει προθέσεις, κληρονομικές εφέσεις, προγονικά λάθη και πάθη και αρετές, πίσω από απλές συμπεριφορές.Και με μεθοδολογία σπαρταριστή και εύληπτη, χρησιμοποιώντας ως μέσο της, ένα ζευγάρι σύγχρονο, ξεδιπλώνει πολλών ετών ιστορίας, δύο χώρες, κάνει σκηνές απείρου γέλιου το DNA δύο λαών. Πατώντας μονίμως σε δύο… βάρκες, κουβαλώντας μονίμως δύο πατρίδες, αυτή που τη γέννησε και την άλλη που επέλεξε, μόνη ωστόσο ως κάθε γεννημένος να πλάσει το δικό του παράλληλο σύμπαν συγγραφεύς, χρυσόψαρο σε μια ιδιόρρυθμη γυάλα, κατορθώνει να συγκεντρώσει σε μια ιστορία, βιβλία πολλά!

Εκείνο που βλέπουμε σε πρώτο πλάνο, είναι η ζωή της αθηναίας Πηνελόπης που επέλεξε να ζήσει στην Αγγλία μαζί με τον Τζόνι. Οι συνήθεις τους και οι φίλοι τους, το μωρό τους και οι… υδραυλικές εγκαταστάσεις τους, οι… σουβλίτσες, οι γλωσσικές ιδιομορφίες(η αγγλική γλώσσα ταυτοχρόνως η γλώσσα της φιλοφρόνησης αλλά και της προσβολής), οι σύγχρονες πολιτικές σκηνές, αλλά και τα προσωπικά διλήμματα, η νοσταλγία, η μετανάστευση και ο εκπατρισμός. Η αρχαία αυτή, κληρονομημένη δίψα του παπού για τα μεγάλα ταξίδια, τις μεγάλες θάλασσες που εκπληρώνει συνειδητά η ασυνείδητα η Πηνελόπη μετά. Αποκαλώντας το τόσο απλά και τρυφερά «αγαπημένο μου ημερολόγιο» η Πηνελόπη Φωκά-Μπένετ, η δική μας Ντία Μέξη-Τζόουνς τελικά, σκιαγραφεί τον πολίτη του κόσμου, παντρεύει μέσα από δύο ανθρώπους, δύο χώρες, δύο λαούς, δύο πολιτισμούς. Ενώνει συνήθειες αιώνων και κινήσεις ασυνείδητες και συνειδητές με χιούμορ, οξυδέρκεια, αφηγηματική δεινότητα και εικόνες ζωής καλειδοσκοπικές. Τα γουβαρλάκια της τα ‘φαγα, τη σουβλίτσα τη μίσησα, με τον Ολιβερ Τούιστ πλάνταξα στο γέλιο, μ’ έπιασε δύσπνοια με αυτό το «ώρες-ώρες δεν είμαι πουθενά». Χάρηκα τόσο πολύ που το μικρό ανθρωπάκι στο τέλος δεν φαίνεται να μοιάζει πουθενά!Μονάχα τα χρυσόψαρα μέσα στη γυάλα μοιάζουν και αναγνωρίζονται.



Ελένη Γκίκα (συγγραφέας και δημοσιογράφος)

what they say about 'Johnny and me'

Στο βιβλίο του Τζορτζ Μάικς «How to be an alien», που κυκλοφόρησε το 1946, ο συγγραφέας συνθέτει ένα εγχειρίδιο επιβίωσης στη Βρετανία:
«Έγινε κάπως έτσι. Πριν από μερικά χρόνια έβγαινα με μια νεαρή κυρία που ήταν πολύ υπερήφανη που ήταν Αγγλίδα. Κάποια στιγμή, προς μεγάλη μου έκπληξη, μου ζήτησε να την παντρευτώ. ‘Όχι’, της απάντησα. ‘Δεν μπορώ. Η μητέρα μου ποτέ δεν θα συμφωνούσε να παντρευτώ μια ξένη’. Με κοίταξε ξαφνιασμένη και εκνευρισμένη. ‘Εγώ, ξένη; Τι ανόητο! Εγώ είμαι Αγγλίδα. Εσύ είσαι ο ξένος. Εσύ και η μητέρα σου’. Δεν υποχώρησα. ‘Και στη Βουδαπέστη, ξένος είμαι;’ Τη ρώτησα. ‘Οπουδήποτε’, μου απάντησε με αποφασιστικότητα. ‘Η γεωγραφία δεν επηρεάζει την αλήθεια. Ό,τι ισχύει στην Αγγλία, ισχύει επίσης και στην Ουγγαρία και στη Βενεζουέλα και παντού’».
Σε κάποιο άλλο σημείο, σατυρίζοντας τους Βρετανούς, μιλάει για την πρόταση γάμου:
«Εάν ένας Ευρωπαίος θέλει να δηλώσει την έρωτά του σε μια νεαρή γυναίκα, γονατίζει, της λέει ότι είναι το πιο γλυκό, το πιο γοητευτικό και λαμπερό πλάσμα στον κόσμο, ότι διαθέτει αυτό το κάτι, κάτι ξεχωριστό και διαφορετικό που μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες διαθέτουν και πως θα του ήταν αδιανόητο να ζήσει έστω και ένα λεπτό χωρίς αυτήν. Συχνά, για να δώσει λίγη περισσότερη έμφαση στα λεγόμενά του, αυτοπυροβολείται επιτόπου. Αυτή είναι μια φυσιολογική, καθημερινή εκδήλωση αγάπης σε χώρες με πιο φλογερό ταμπεραμέντο.
Στην Αγγλία, το αγόρι χτυπά φιλικά την πλάτη της καλής του και της λέει γλυκά: ‘Δεν μου είσαι αντιπαθής, ξέρεις’. Αν μάλιστα είναι τρελός από πάθος, μπορεί και να προσθέσει: ‘Για να είμαι ειλικρινής, μάλλον μου είσαι συμπαθής’».
Αν και δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς έγινε η πρόταση γάμου ανάμεσα στον Τζόνι και την Πηνελόπη, το αποτέλεσμα είναι ένα νεαρό ζευγάρι, που αντιμετωπίζει πέρα από τις συνήθεις παρεξηγήσεις ανάμεσα στα δύο φύλα και τις συνήθεις παρεξηγήσεις ανάμεσα σε δύο πολύ διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες: την αγγλική και την ελληνική.
Κάποιες από τις διαφορές τις γνωρίζουμε όλοι: Στην Αγγλία βρέχει, στην Ελλάδα έχει πολλά κουνούπια. Στην Ελλάδα η μπύρα πίνεται παγωμένη, στην Αγγλία χλιαρή. Και βεβαίως, στην Ελλάδα είμαστε υπερβολικοί στις εκδηλώσεις μας, ενώ στην Αγγλία οι άνθρωποι έχουν κάποια αυτοσυγκράτηση. Μέσα από το ημερολόγιο της Πηνελόπης, αυτός ο βασικός πυρήνας περνά από τη θεωρία στην πράξη. Η Ελληνίδα βασανίζεται μέσα σε όλα αυτά, χωρίς ωστόσο να χάνει στιγμή το χιούμορ της, κάτι για το οποίο άλλωστε φημίζονται και οι Βρετανοί.
Στην πορεία πληροφορούμαστε μαζί της κι άλλες, λιγότερο γνωστές διαφορές. Οι Άγγλοι φιλούν μόνο στο ένα μάγουλο, ενώ οι Έλληνες φιλάνε σταυρωτά. Στην Ελλάδα κάνουμε ακλόνητοι και την πιο προσωπική ερώτηση, ενώ στην Αγγλία κάτι τέτοιο θεωρείται αδιανόητο. Στην Αγγλία οι γιατροί απαγορεύουν στις εγκύους την κατανάλωση λευκών τυριών. Στην Ελλάδα οι έγκυες τρώνε τη φέτα με το κιλό.
Πέρασα ώρες καταγράφοντας τις διαφορές, όπως προκύπτουν από το βιβλίο της Ντία Μέξη-Τζόουνς. Για να καταλήξω, ξεκαρδισμένη, στην απλή διαπίστωση: σε όλους τους πολιτισμούς, όσες κάλτσες και να βάλεις στο πλυντήριο, βγαίνουν πάντοτε λιγότερες.
Εν ολίγοις, το «Ο Τζόνι κι εγώ» είναι ένα βιβλίο με πολύ χιούμορ για πολλά πράγματα: τους Έλληνες και τους Άγγλους, τους άντρες και τις γυναίκες, την εγκυμοσύνη, τα λουλουδωτά φορέματα, τη φιλία μεταξύ των ανδρών, τη φιλία μεταξύ των γυναικών και βεβαίως, τον καιρό.


Από την κριτικό βιβλίων Αγγελική Παπαδοπούλου (υπεύθυνη των εκδόσεων Φερενίκη)


Update : Συγγνώμη για την διπλογραφή του άρθρου αλλά όταν κανείς ταξιδεύει με το λαπτοπ το wireless προδίδει και είναι αδύνατο να διορθωθεί άμεσα