A Gold Fish in the best seller list

Ενα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα by Eleni Gika

Το απίστευτο χιούμορ της Πηνελόπης-Ντία έπρεπε και από την επιλογή ψευδωνύμου να το υποψιαστώ! Αλλά χρειάστηκε αυτή η απίθανη φάρσα με τον Μπόρχες στο μπλόγκ μου για να βεβαιωθώ! Την είχα δεί στα σχόλια και στα πόστ της, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι διαβάζοντας πια το βιβλίο σε πολλά σημεία κόντεψα να πάθω ανακοπή!Ε ναι το χιούμορ, η επανάστασή μας στο παράλογο της ζωής!. Κι η συγγραφέας, αυτό ήδη το έχει προαποφασίσει, της πηγαίνει και της ταιριάζει, στο κάτω-κάτω έτσι πρέπει και έτσι επιθυμεί, να μας πηγαίνει διαρκώς «κρύο-ζεστό». Ξεκινώντας μας απ’το καυτό ελληνικό καλοκαίρι που τσουρουφλίζει το άσπρο δερματάκι του Τζόνι της, επιστρέφοντας στο διπλό πάπλωμά της το αγγλικό!.

Η δομή που επιλέγει η συγγραφέας είναι ημερολογιακή, διατρέχοντας σχεδόν ένα χρόνο, ξεκινά δηλαδή από Φθινόπωρο ως το επόμενο Καλοκαίρι, αποδεικνύοντας ότι η καθημερινότητα μας είναι η πιο αποκαλυπτική, έτσι και διαθέτεις την οξυδέρκεια δηλαδή να διακρίνεις, η μεγάλη σοφή! Στον μεγάλο ωκεανό της αμείλικτης καθημερινότητας πια κρίνονται όλα: ομοιότητες που μας φέρνουν κοντά και φθοροποιές διαφορές, εγωισμοί, άμυνες, κεκτημένα, ανοχές, αντοχές! Αλλά η Ντία, εντελώς από συγγραφική στόφα, αποδεικνύεται ακτινογραφική… παρατηρήτρια, διακρίνει προθέσεις, κληρονομικές εφέσεις, προγονικά λάθη και πάθη και αρετές, πίσω από απλές συμπεριφορές.Και με μεθοδολογία σπαρταριστή και εύληπτη, χρησιμοποιώντας ως μέσο της, ένα ζευγάρι σύγχρονο, ξεδιπλώνει πολλών ετών ιστορίας, δύο χώρες, κάνει σκηνές απείρου γέλιου το DNA δύο λαών. Πατώντας μονίμως σε δύο… βάρκες, κουβαλώντας μονίμως δύο πατρίδες, αυτή που τη γέννησε και την άλλη που επέλεξε, μόνη ωστόσο ως κάθε γεννημένος να πλάσει το δικό του παράλληλο σύμπαν συγγραφεύς, χρυσόψαρο σε μια ιδιόρρυθμη γυάλα, κατορθώνει να συγκεντρώσει σε μια ιστορία, βιβλία πολλά!

Εκείνο που βλέπουμε σε πρώτο πλάνο, είναι η ζωή της αθηναίας Πηνελόπης που επέλεξε να ζήσει στην Αγγλία μαζί με τον Τζόνι. Οι συνήθεις τους και οι φίλοι τους, το μωρό τους και οι… υδραυλικές εγκαταστάσεις τους, οι… σουβλίτσες, οι γλωσσικές ιδιομορφίες(η αγγλική γλώσσα ταυτοχρόνως η γλώσσα της φιλοφρόνησης αλλά και της προσβολής), οι σύγχρονες πολιτικές σκηνές, αλλά και τα προσωπικά διλήμματα, η νοσταλγία, η μετανάστευση και ο εκπατρισμός. Η αρχαία αυτή, κληρονομημένη δίψα του παπού για τα μεγάλα ταξίδια, τις μεγάλες θάλασσες που εκπληρώνει συνειδητά η ασυνείδητα η Πηνελόπη μετά. Αποκαλώντας το τόσο απλά και τρυφερά «αγαπημένο μου ημερολόγιο» η Πηνελόπη Φωκά-Μπένετ, η δική μας Ντία Μέξη-Τζόουνς τελικά, σκιαγραφεί τον πολίτη του κόσμου, παντρεύει μέσα από δύο ανθρώπους, δύο χώρες, δύο λαούς, δύο πολιτισμούς. Ενώνει συνήθειες αιώνων και κινήσεις ασυνείδητες και συνειδητές με χιούμορ, οξυδέρκεια, αφηγηματική δεινότητα και εικόνες ζωής καλειδοσκοπικές. Τα γουβαρλάκια της τα ‘φαγα, τη σουβλίτσα τη μίσησα, με τον Ολιβερ Τούιστ πλάνταξα στο γέλιο, μ’ έπιασε δύσπνοια με αυτό το «ώρες-ώρες δεν είμαι πουθενά». Χάρηκα τόσο πολύ που το μικρό ανθρωπάκι στο τέλος δεν φαίνεται να μοιάζει πουθενά!Μονάχα τα χρυσόψαρα μέσα στη γυάλα μοιάζουν και αναγνωρίζονται.



Aπό την Ελένη Γκίκα (συγγραφέας και δημοσιογράφος)

-------------------------------------------------------------------------------------


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΕΥΠΩΛΗΤΑ (Εφημερίδα Το BHMA)
GREEK LITERATURE BEST SELLER (Newspaper To VIMA)

1. Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου (εκδόσεις Κέδρος)

2. Ολα σου τα 'μαθα μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά (εκδόσεις Πατάκη)

3. Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι της Λένας Μαντά (εκδόσεις Ψυχογιός)

4. Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης της Μάρως Βαμβουνάκη (εκδόσεις Ψυχογιός)

5. Η άλλη πλευρά του νομίσματος της Λένας Μαντά (εκδόσεις Ψυχογιός)

6. Από δρυ παλιά κι από πέτρα της Νοέλ Μπάξερ (εκδόσεις Ψυχογιός)

7. Σαν ταξιδιάρικα πουλιά του Θοδωρή Παπαθεοδώρου (εκδόσεις Ψυχογιός)

8. Μ.Χ. του Βασίλη Αλεξάκη (εκδόσεις Εξάντας)

9. Ο Τζόνι κι εγώ της Ντίας Μέξη-Τζόουνς (εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική)

10. Παλιά, πολύ παλιά του Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις Γαβριηλίδη)


Το ΒΗΜΑ, 19/10/2008 , Σελ.: S07
Κωδικός άρθρου: B15490S072

Υ.γ αντε, τα κατάφερε παρά ένα μπήκε στη λιστα των ευπωλήτων αλληλούια!
p.s Johnny managed to get the 9th position in the best seller list !!!

Johnny and me by Dropalos

The following is a a review by Dropalos www.thoughtsofashy.wordpress.com

Το βιβλίο αυτό σε μορφή ημερολογίου, εάν εκτιμώ σωστά η περίοδος είναι φθινόπωρο του 2004 με λήξη ημερολογιακού καλοκαιριού του 2005, περιγράφει την ζωή ενός ελληνοαγγλικού ζευγαριού σε μια κωμόπολη στην Αγγλία από την οπτική της Πηνελόπης Φωκά-Bennett (alter ego της συγγραφέως; ) την προσπάθεια προσαρμογής της στον περίεργο για τους Έλληνες αγγλικό τρόπο ζωής μέχρι το σημείο, όπου λαμβάνει την αγγλική ιθαγένεια και γίνεται και «τυπικά» Αγγλίδα. Γράφω «τυπικά», διότι η ηρωίδα δεν γκρινιάζει απλώς για την διαφορετικότητα της νέας της πατρίδας αρνούμενη κάθε αλλαγή, αλλά προσπαθεί ειλικρινά να προσαρμοστεί, χωρίς, όμως, και να χάσει ό,τι την συνδέει με την πατρίδα, όπου μεγάλωσε. Δεν είναι λοιπόν, ούτε η μίζερη, που θα βρει τα πάντα λάθος, αλλά ούτε και η «τουρίστρια», που εξιδανικεύει το ξένο και τις διαφημιστικές του απεικονίσεις. Ίσως, λοιπόν, η ονομασία της ηρωίδας ως Πηνελόπη Φωκά πριν από τον γάμο της να μην είναι τυχαία. Η μυθολογική Πηνελόπη, από βασιλική γενιά της Σπάρτης και ξαδέλφη της ωραίας Ελένης και της Κλυταιμνήστρας, γίνεται σύζυγος του Οδυσσέα και αποκτά μόνιμους δεσμούς με την νέα της πατρίδα (αλήθεια, πόσοι πολλοί μπορούν να συνδέσουν την Πηνελόπη με την ιστορία της πριν τον γάμο της με τον Οδυσσέα και την αναμονή να επιστρέψει από την Τροία; ). Έτσι και η ηρωίδα Πηνελόπη. Πηνελόπη Φωκά για την ακρίβεια σε ηθελημένες ή αθέλητες αναφορές στον μύθο, στο Βυζάντιο και στο κεφαλληνιακό παρακλάδι του Libro d’ Oro.
Ενδεχομένως να μού φαινόταν οικειότερο ένα βιβλίο της μορφής…η Λώρα και εγώ, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν βρήκα καμιά δυσκολία να το διαβάσω και το καταδιασκέδασα.
Όσοι έχουμε ζήσει ως φοιτητές στην Αγγλία, ή έστω έχουμε πάει ως τουρίστες εκεί θα βρούμε γνώριμα στοιχεία: τις διπλές βρύσες, την χλιαρή μπύρα, τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό, ενώ δεν έχει τελειώσει καλά καλά το καλοκαίρι. Θα συλλογισθούμε και τις αλλαγές, που έχουν γίνει και εδώ: διότι μπορεί να μάς φαίνεται παράξενο, όπου τα Χριστουγεννιάτικα βγαίνουν από τον Σεπτέμβριο, αλλά και εδώ έχει παρέλθει ο καιρός, όπου τα Χριστουγεννιάτικα έκαναν δειλά την εμφάνισή τους στα Νικολοβάρβαρα. Τώρα εμφανίζονται αρκετά νωρίτερα.
Όπως παρουσιάζεται το βιβλίο, δεν πρόκειται μόνο για μία περίπτωση διαφορετικών πολιτισμών, που πρέπει να βρουν ένα modus vivendi, αλλά πολιτισμών απολύτως αντιθέτων μεταξύ τους. Φαντάζομαι αυτό θα γίνεται και για χάρη του αστείου της αφήγησης. Παρεμβατική οικογένεια, έστω προσπάθειες ακόμα και από μακριά, έναντι διακριτικής (εάν και αυτή έχει τις ανησυχίες της με τον άσωτο έτερο υιό), ώριμη πολυπολιτισμική κοινωνία (χωρίς να παρουσιάζεται εξιδανικευμένα) έναντι μίας που τώρα προσπαθεί να πορευθεί πολυπολιτισμικά, συνδυασμός της παράδοσης και του μοντέρνου, έναντι απώλειας προσανατολισμού, διακριτικότητα έναντι κουτσομπολιού αυτοσυγκράτηση έναντι ανεξέλεγκτης πορείας με βάση τα συναισθήματα. Πανικός και εκμετάλλευση της εγκυμοσύνης εδώ, χαλαρότητα εκεί. Σαπουνόπερες, που δείχνουν την ζωή των πλουσίων εδώ, σαπουνόπερες, που δείχνουν την ζωή των γειτόνων τους εκεί, αφού είναι πολύ διακριτικοί για να ρωτήσουν.
Δεν εξιδανικεύει, πάντως, την νέα της πατρίδα η συγγραφέας και ο Τζόνι φαίνεται να τρομάζει και να γοητεύεται ταυτόχρονα με την ελληνική χαλαρότητα και την ευκολία έκφρασης των συναισθημάτων. Εξάλλου, πολλές φορές η διακριτικότητα δεν τους αφήνει καν να χαρούν τους κήπους τους και χρειάζεται ένας Έλληνας για να τους το δείξει. Ακόμα και η γραφειοκρατία κάνει τα λάθη της. Υπάρχουν, όμως, σημεία στα οποία πρέπει να προβληματισθούμε. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του πικ νικ. Δεν είναι ότι η ηρωίδα πήγε με το ταπεράκι και τα πλαστικά πιάτα, όταν οι άλλοι πήγαν με καλάθια και ειδικά επί τούτω σερβίτσια. Είναι η παρατήρησή της για το πώς δίνουν προστιθέμενη ποιοτική και αισθητική αξία στην φύση, όταν εδώ θα αδιαφορήσουμε παντελώς για αυτή. Αντιστοίχως και η βόλτα υπό βροχή στην προκυμαία. Θα φροντίσουν να την χαρούν, με την μάνα της ηρωίδας να μιζεριάζει, όπως μιζεριάζουμε οι περισσότεροι Έλληνες, όχι μόνο υπό βροχή αλλά και σε υπέροχη ευδία.
Με λίγα λόγια είναι ένα όμορφο και ευχάριστο βιβλίο, το οποίο κυλά εύκολα και ενώ θα σε κάνει να γελάσεις δεν είναι ρηχό, αλλά δημιουργεί και προβληματισμούς.
Η επίκαιρη μετάφραση: Ανά το βιβλίο η συγγραφέας, δίνει κλασσικές αγγλικές λέξεις και εκφράσεις και την (πλησιέστερη) απόδοσή τους στα ελληνικά. Κάπου υπάρχει και ο όρος golden boy, τον οποίο αποδίδει ως «το καμάρι» και όχι ως «χρυσό αγόρι».


p.s I would like to thank Dropalos so much for his time to read my book and write this cool review!