Tuesday, May 20, 2008

Social awareness and hey.. oh.. listen what I say...oh

These days I feel more and more pathetic when I am watching television or reading newspapers about issues like the environmental hazards, the human's carelessness with the environment, tragedies that inflict the human beings around the world, issues that sometimes can be avoided or stopped or even minimized by the man himself. Pathetic and helpless at the same time contemplating what I am doing when people need food or they are dying or even they are desperate about their existence.... Most of the times I am switching off the television feeling sad going to bed and thinking about when is the next due date for my monthly ‘petite’ donation to the two girls out there, in Africa. Lately, even this little gesture doesn’t make any change inside me, like peace of mind and conscience. Still I feel uncomfortable. On Saturday I red an article in FT about ‘petitions’ and something moved inside me if nothing else a hope, a light in the tunnel. And I am thinking again how many times I receive a message in my e-mail asking to sign and pass on but most of the time I overlook it or delete it because I was thinking that one signature doesn’t make any difference or I was not sure about the organization which initiate the petitions. Of course I know that the vast majority of the petitions do not achieve their goal because it is hard to tell whether it has moved legislators towards action. But at their best, I believe, petitions are a potent expression of ‘people power’, and more so than ever in the online age. One example is the petition of the Jubillee 2000 debt relief. On May 16 1998 supporters gathered in Birmingham to present to the G8 leaders the first signatures collected demanding debt cancellation for the world’s poorest countries and so far they achieved their first goal –debt cancelation-and less the second, to prevent such high levels of debts.. Paula Goldman journalist in FT on the base of this petition gives some steps and guidance how a successful petitions works :
1st. Be part of a programme. Before putting pen to petition make sure the campaign is multi faceted-because it’s not just size that matters with petition it also skill and strategy.
2nd. Tell your friends. Yes do press’forward’. Even if the next recipient doesn’t sign it right away it will make them much more likely to do so when they about it a second or third time from someone else.
3rd Be sure about the big idea. Make sure you agree not just with the change the petition is pushing but with the theory of change implicit the petition. When petition fail it is often because the aim to high or too low, or target the wrong person or institution.
4th Keep the pressure . If you really care about an issue, expect to come back to it repeatedly, signing on to multiple petitions and campaigns.
5thThe medium is the message. When an online petition is on a third party site such as Facebook or on a site where government set the rules, you should moderate expectations accordingly. Internet isn’t make always things easy. Think of alternatives sending by post or leaflets etc..

Most of the times petitions don’t succeed for different reasons but there are examples of successful one, like the mentioned above. So next time you get forward a petition, ask yourself if you trust the organisation promoting it and if you think its strategy has a chance of success. If you don’t then pass if you do then forward it. I will do it for sure! It will make a difference the success of an issue you care about it. Or you can think about start a petition and it is easier now with the increasingly sociability in the internet - blogs, facebooks etc. Petitions remain one of our most important tools for making cracks to the seemingly unbreakable walls of our democratic systems! And yet as Paula Goldman says the petitions remain one of the most effective ways for citizens to make their voices heard.

P.S. in the Jubilee website http://www.jubileedebtcampaign.org.uk/ you can find quite a few information like 'how to... campaigners guide'.... etc.

27 comments:

δεσποιναριον said...

Πηνελοπακι,
πολυ πληροφοριακο το κομματι σου σημερα. Οι petitions πολλες φορες κανουν αισθηση και διαφορα και κυριως γιατι πολλοι απο αυτους που παιρνουν τις αποφασεις τις λαμβανουν υπ' οψιν τους. Θελει προσοχη παντως πριν υπογραψεις αβιαστα. Μου εχει τυχει μερικες φορες να ενθουσιαστω με την εισαγωγη και το θεμα, και διαβαζοντας προσεκτικα να σκονταψω σε πραγματα που δε με εβρισκαν συμφωνη. Και φυσικα δεν υπεγραψα.
Ενα αλλο προβλημα ειναι οτι ο κοσμος βαριεται να διαβαζει τετοια μυνηματα, και πανε στο καλαθι των αχρηστων πριν ακομα ανοιχτουν.
Το ποστακι σου ομως ειναι awareness for awareness.
Το τσαι αποψε ηταν σπεσιαλ!

So_Far said...

@ Lady Penelope,

θα συμφωνήσω με το δεσποινάριον. Υπάρχουν ψιλά γράμματα που προβληματίζουν και ίσως να είναι και ύποπτα.
Δυστυχώς πληρώνουμε όχι όλοι αλλά αρκετοί πάντα, με τη συνείδησή μας την ανισόρροπη παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.
Κάποιες χώρες αλλά και ήπειροι είναι γαι τον σιδερένιο δυτικό μας πολιτισμό μόνο πηγή φτηνών εργατικών χεριών και όσο πιο φηνά γίνεται οι τροφοδότες μας σε πρώτες ύλες. Για να μειώσουμε το δικό μας παραγωγικό κόστος.
Φυσικά το μοντέλο δεν προχωρά γι' αυτό και βλέπεις μια πολύμορφη οικονομική κρίση και στις δυτικές χώρες.
Αυτές τις μέρες έχω στο μυαλό μου δύο γεγονότα: την καταστροφή στη Μιανμάρ και το σεισμό στην Κίνα. Και έρχομαι σε αυτό που λέμε "καθεστώτα". Η μεν Κίνα αντιμετωπίζοντας και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών έχει προσπαθήσει να υποβαθμίσει το γεγονός δείχνοντας την οργανωτική της ικανότητα στην αντιμετώπιση καταστροφών - αν και μια τέτοια καταστροφή δεν αντιμετωπίζεται ούτε στο 40 % - η δε Μιανμάρ του επίσης δικτατορικού καθεστώτος έκλεισε τα σύνορα , έδιωξε δημοσιογράφους και δεν ξέρω κατά πόσο επιτρέπει ή θα επιτρέψει στις μη κυβερνητικές οργανώσεις όπως οι Γιατροί χωρίς Σύνορα να συνεισφέρουν.
Ένα άλλο ζήτημα που θέλω να θίξω , είναι αυτό της ευαισθησίας. Το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Ηλεία είχαμε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή. Σε σπίτια που δεν κάηκαν αλλά είναι επισκευάσιμα η πολεοδομία ζητά μελέτη/εισήγηση ιδιώτη μηχανικού. Δεν θα έπρεπε το κράτος να αναλάβει το κόστος; Δεν θα έπρεπε οι μηχανικοί να μη βλέπουν αυτούς τους ανθρώπους που είναι κυρίως ηλικιωμένοι ή οικογενειάρχες με παιδιά σαν πελάτες και να πάρουν μια γενναία απόφαση να προχωρήσουν στις μελέτες και τις αυτοψίεε αφιλοκερδώς; Θα έπρεπε.
Στα γράφω αυτά γιατί λες ότι νιώθεις ενοχές. Με το τελευταίο παράδειγμα βλέπεις ότι ακόμα και οι άνθρωποι που είναι σε άμεση σχέση με το πρόβλημα το αντιμετωπίζουν με απάνθρωπο τρόπο. Και φυσικά κανένας τους δεν έχει σκεφτεί να υπογράψει κάτι ή να κάνει έστω μια μικρή προσφορά για κάτι που είναι έξω από την πόρτα του ή τα σύνορά του.
Με το σκεπτικό: εγώ θα σώσω τον κόσμο; κλασικό σκεπτικό όπως θα ξέρεις.
ΌΠως έγραψε και στο μπλογκ του ο Αλλού Φαν Μαρξ, έχουμε μνήμη και συνείδηση χρυσόψαρου..
Πολλές καλημέρες στο Νησί και πολλά φιλιά !

Penelope said...

Koρίτσια ήρθατε για τσαί με την Πηνελόπη και γλώσσα δεν βάζετε μέσα.... Φαντάσου να μην ήταν virtual τι θα γινότανε, σειρά δεν θα μπορούσα να πάρω.
@Despinakiκαι καi Sofaraki ναι awareness και τελευταία ακούμε τόσο τραγικά γεγονότα γύρω μας και μπορούμε να κάνουμε κάτι άν το ψάξουμε λιγάκι παραπάνω αντί να απομονωθούμε στα δικά μας προβλήματα και η απομόνωση=depression. Δίνοντας παίρνεις και μάλιστα όταν είναι
για τα κοινά και για άλλους ανθρώπους.We need more compassion and empathy.
Κάπου κάποτε θα βρεθούμε εμείς οι τρείς και τότε θα τα πούμε καλύτερα τώρα τρέχω γιατί σήμερα η ημέρα είναι γεμάτη groups (τι θα τουs πω δεν ξέρω? ίσως Hey ho listen what I say ho.. γιατί ετσι μου αρέσει)
p.s για το τραγουδάκι δεν είπατε τίποτε!!!

ritsmas said...

Πολυ ομορφο και συγχρονως ρεαλιστικό κείμενο Πενελοπε γλυκειά μου. Μπράβο σου και πάλι. Ο λόγος σου είναι ευθύς και ουσιώδης.
ριτς

So_Far said...

Πάντως εγώ το πήρα απόφαση, από του χρόνου και για 2 μήνες το χρόνο με τους 'Μηχανικούς χωρίς σύνορα' ... και όταν τελειώσουν οι υποχρεώσεις μου μάλλον μόνιμα πια...

Marianne said...

Love the song again! This is very interesting, thank you. My major cause is Breast Cancer but this is a good reminder we should be doing more, and more persistently. Thanks! M x

Penelope said...

wow wow! κορίτσια ο Don της δημοσιογραφίας στο blog και του άρεσε και το κείμενο χμμμ..!!!
Habemus Papam Rits τι κάνετε περνάτε καλά χωρίς εμάς? μάλλον ναι όπως φαίνεται, αλλά εμείς χάσαμε το sparkle στη μπλογκόσφαιρα...

Penelope said...

So Far ετσι σε θέλω full of compassiona και empathy xxx

Penelope said...

Thanks Marianne, Persevering is the key to success I think in any issue you care about xx

Penelope said...

Dearest Rits παρέλειψα κάτι, Σε ευχαριστώ!

MenieK said...

δυστυχώς άλλη μια που ήρθε για τσάι και θα είναι αγενής...
Φοβάμαι ότι ούτε εγώ πιστεύω ότι είναι τα petitions (βέβαια, όπως λέει και ο σοφός παππούς Ντεριντά, έχω μια γενικότερη δυσκολία να δονούμαι από το γενικότερο παλμό και δυσκολεύομαι να εντάσσομαι σε σκοπούς πλήρους ομοθυμίας) ο δρόμος για την κοινωνία των πολιτών, η δίοδος αλλαγής, ενεργοποίησης και εν τέλει μεταρρύθμισης/βελτίωσης της ζωής μας (ο Λούθηρος θυροκόλησε τις θέσεις του, αλλά δεν περίμενε να τις προσυπογράψει το χριστεπώνυμο πλήθος εν είδει petition... τις υποστήριξε με δράση, και ρήξεις και το χριστεπώνυμο πλήθος συνετάχθη, εξεγέρθηκε, σφαγιάστηκε αλλά επέβλήθη στην ιστορία, τόσο αυτόνομα όσο και μέσα από τις αναγκαστικές προσαρμογές της καθεστηκυίας χριστιανικής τάξης -με την έννοια του order). Φοβάμαι, πώς ειδικά οι (των μηδέποτε απομακρυνόμενων από το πληκτρολόγιό τους virtual) σταυροφορίες του διαδικτύου, δεν είναι παρά ένας τρόπος να μένουμε αδρανείς, καθησυχάζοντας ταυτόχρονα τη συνείδησή μας ότι we make a difference. Η πραγματική ενεργοποίηση μέσα από τους θεσμούς είτε τους υπάρχοντες, είτε αυτούς που θα δημιουργήσουμε εμείς (γιατί ΜΠΟΡΟΥΜΕ να δημιουργήσουμε θεσμούς μεταρρύθμισης, το άτομο είναι πολύ πιο ελεύθερο απ' ότι γενικά πιστεύεται) είναι αυτή που φέρνει αποτέλεσμα συγκροτώντας τις συνθήκες στις οποίες η εξουσία (όχι ως επιβολή άνωθεν, αλλά ως δίκτυο σχέσεων, που λέει και ο έτερος διανοητής παππούς ο Φουκό) αναγκάζεται να μεταβάλλει τις παραμέτρους, άρα και τις επιτελέσεις της. Σταματώ εδώ πριν πάρω φόρα και (ήδη το σχόλιο εξελίχθηκε σε σεντονάκι) παραβώ κάθε κανόνα καλής συμπεριφοράς (που με φροντίδα αλλά επιμονή με δίδασκε η μαμά μου και φρόντιζε να μην παραβαίνω ο μπαμπάς μου) κυρίως αυτον που λέει δεν πολιτικολογούμε και δεν παίρνουμε ύφος ινστρούχτορα στα ξένα σπίτια :-)

Penelope said...

Meniek μου μόλις το είδα το διπλοσέντονο..χαμογέλασα και είπα αυτή είνα η μεγαλόπρεπη Μενιεκ μου λοιπόν το έκανα printing και θα το διαβάσω αργότερα μαζί με το Audacity of Hope του Obama. Τώρα φεύγω για να πω και εγώ τις ιστορίες με compassion και empathy ... Φιλώ

ritsmas said...

καλα, οι φιλενάδες ακτυπητες...η μια πιο εντυπωσιακή από την αλλη...ουφ, και δεν μπορω να μ[πλογκαρω οπως θελω
σε φιλω Πενελοπε

ritsmas said...

καλα, οι φιλενάδες ακτυπητες...η μια πιο εντυπωσιακή από την αλλη...ουφ, και δεν μπορω να μ[πλογκαρω οπως θελω
σε φιλω Πενελοπε

ritsmas said...

καλα, οι φιλενάδες ακτυπητες...η μια πιο εντυπωσιακή από την αλλη...ουφ, και δεν μπορω να μ[πλογκαρω οπως θελω
σε φιλω Πενελοπε

ritsmas said...

καλα, οι φιλενάδες ακτυπητες...η μια πιο εντυπωσιακή από την αλλη...ουφ, και δεν μπορω να μ[πλογκαρω οπως θελω
σε φιλω Πενελοπε

ritsmas said...

καλα, οι φιλενάδες ακτυπητες...η μια πιο εντυπωσιακή από την αλλη...ουφ, και δεν μπορω να μ[πλογκαρω οπως θελω
σε φιλω Πενελοπε

ritsmas said...

συγγνωμη, τεχνθξι λάθος

Penelope said...

Ritsaki κάνε υπομονή κάποτε θα τα πούμε από κοντά μεταξύ τσάι και συμπάθειας να τα λέμε και τα ακούμε εμείς και εμείς. Φιλώ

δεσποιναριον said...

Σχετικα με το σχολιο της αγαπητης μενιεκ, οσες φορες ετυχε να ψηφισω κατι διαδυκτιακα, η αισθηση που ειχα δεν ειναι οτι "συμμετειχα" η εστω καποια ικανοποιηση. Αντιθετα αναρωτιεμαι που παει αυτο που μολις εστειλα και αμφιβαλω αν πραγματικα καταφερα κατι. Συνηθως δε βλεπουμε τα αποτελεσματα κι ετσι χανεται το αισθημα της ικανοποιησης η εστω και το αντιθετο.
Ασχετο καρδουλα εσυ πινεις το τσαι με γαλα;

Meropi said...

Πηνελόπη μου,
καλημέρα. Ωραία η ανάρτηση σου. Και μου θύμισε τις υπογραφές που μαζεύτηκαν για εκείνη την καϋμένη τη Νιγηριανή (ξεχνώ το όνομα της) που ετοιμαζόντουσαν να την εκτελέσουν με λιθοβολισμό γιατί...έκανε παιδί εκτός γάμου (!!).

Penelope said...

Μeniek @ Despina εγώ πάλι πιστεύω στην ομαδικότητα και στα αποτελέσματα αυτής και ακόμα πιστεύω ότι το internet είναι μεγάλο μέσον επικοινωνίας και διαδώσεις μυνημάτων και ακόμα μπορώ να πω ξύπνημα συνειδήσεων.Ακόμα πιστεύω ότι είναι σε fetus stage(entertaining)αλλά εξελίσσετε ραγδαίως και θα βρεθούν τρόποι, εμείς οι ιδιοι πάλι θα τους βρούμε, για να έχουμε το αναγκαίο feedback.
Despinaki το τσαί πάντα με γάλα!μόνο οι ελληνίδες φίλες το πίνουν σκέτο! μου φαίνεται χρειάζομαι εξέταση DNA

Penelope said...

Καλημέρα Μερόπη μου και εγώ το θυμάμαι το γεγονός και χάρηκα τόσο πολύ που ενεργοποιήθηκε ο κόσμος γύρω της! Σε χαιρετώ
p.s γλυκό sunshine τι κάνει γράφει papers?

δεσποιναριον said...

Εμβελεια εχει Πηνελοπη μου, δεν το αμφισβητω. Επισης ειναι και το αλλο, εσυ εχεις ασχοληθει σε βαθος με το θεμα και ξερεις ποια ειναι η πορεια μιας τετοιας κινησης. Δεν εχω αντιρρηση σε αυτα που λες, απλα εκφραζω την πλευρα του σκεπτομενου μεν, αδαους δε χρηστη ενος κομπιουτερ.

Μ' αρεσει κι εμενα λιγο γαλα αλλα οχι σε ολα τα τσαγια. Απ' οτι ξερω το βαζετε στην αρχη για να μη μαυρισει η πορσελανη. Στο Earl Gray παραδειγματος χαριν, μου χαλαει λιγο τη γευση του περγαμοντου.

Καλημερουδια σου!

Penelope said...

Δεσποινάκι δεν είμαι ειδική αλλά διαβάζω αρκετά όταν δεν κόβω τα ηλεκτρικά καλώδια του πριονιού για κλάδεμα και έίμαι ακόμα ζωντανή! Οσον αφορά το Γάλα έθιξες ένα πολύ λεπτό σημείο των κοινωνικών τάξεων εδώ στην Αλβιόνα! Κατσε να σου εξηγήσω τώρα γιατί εδώ στην Αλβιόνα είναι σκέτο ναρκοπέδιο κάθε κίνηση ... Λοιπόν η εργατική και η μεσαία τάξη το ρίχνουν μέσα στο τσαί η ανώτερη πρώτο για αυτό το λόγο για τις προσελάνες που έχουν αφθονες! Κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες αφήνουν μεταξεταστέους τους social climbers! Φιλί
p.s όσο για μένα τι κάνω όπως μου έρθει γιατί ετσι μου αρέσει και γιατι είμαι ελληνίδα !

MenieK said...

Α, ναι! η ιστορία της μικρής Νιγηριανής... Αλήθεια, πιστεύετε ότι είναι η πίεση των υπογραφών που την έσωσε (αν την έσωσε... καθώς ποτέ κανείς δεν πιστοποίησε, κάτι παραπάνω από την αναβολή -και όχι την ακύρωση της εκτέλεσης- και ποτέ κανείς δεν πιστοποίησε την αποφυλάκισή της) και όχι πολιτικές συναλλαγές άλλης μορφής?
Κι εδώ έρχομαι σ' αυτό που είπε πολύ σωστά το Δεσποινάριο... Σε τι συμμετέχεις τελικά σ' αυτές τις ψηφοφορίες (στις οποίες καταγράφονται όλα τα στοιχεία σου και, φυσικά, αγνοείται η τύχη και η χρήση τους)... Τι είναι αυτό που δημιουργείται, ως συμμετοχή και δράση? Θέλετε ένα παράδειγμα? πόσοι ψηφίσατ(μ)ε για την ιστορία με το σκυλί στην νοτιοαμερικανική μπιενάλε? Πίσω από ποιο σκοπό συνταχθήκε ο ιστοχώρος? Αν το βίντεο τελικά δεν ήταν παρά urban legend, πώς είμαστε σίγουροι ότι τελικά το ζητούμενο (της ψηφοφορίας) δεν ήταν παρά ένα σοφό κόλπο συλλογής στοιχείων, διαδικτυοχρηστών???????? ή ακόμα χειρότερα, δεν ήταν ένα σοφό καναλιζάρισμα μιας διάχυτης δυσαρέσκειας για μια εν παρακμή κοινωνία, ώστε να μη γίνει ποτέ εκρηκτική?
Και τέλος (αλλά τέλος λέμε, γιατί χάνω το μέτρο μερικές φορές) Πηνελοπάκι (μου επιτρέπεται το χαϊδευτικό, σωστά?) εγώ (και νομίζω και άλλοι από όσους δυσπιστούν) δεν διαφωνούμε με τις συλλογικότητες, και δεν διαφωνούμε με τις συντονισμένες δράσεις. Επίσης δεν νομίζω ότι διαφωνούμε με το ότι το διαδίκτυο είναι και μέσο ενημέρωσης (με συγκεκριμένους περιορισμούς, αφού η πληροφορία στον ιστοχώρο είναι δυσχερώς επαληθεύσιμη) και μέσο διαδραστικότητας (με συγκεκριμένους περιορισμούς, αφού η ανωνυμία μπορεί να γίνει ως και απειλητική) αλλά μέχρι εκεί... γιατί έτσι όπως εξελίσσεται, γίνεται άλλο ένα μέσο (αθέατης) επιτήρησης, (υπόρρητης) πειθάρχησης και (κανονικοποιητικής) αυτορύθμισης...
Σας φιλώ και (το) σκάω

Penelope said...

άγια άγια άγια Meniek μου και είναι και σ/κ. Τι να κάνω τώρα να αρχίσω τα ιδιαίτερα ή να πάω για όλα φταίνε οι Αμερικάνοι........
1.Για την Νιγηριανή το petition ήταν ένα σύν...
2.Στην ερώτηση σε τι συμμετέχεις στη ψηφοφορία πήγαινε στα αριθμημένα κλπ.
3.Το internet βοηθάει γιατί η Πενελόπε έχεις τους πραγματικούς και virtual φίλους και επικοινωνεί με όλους γρήγορα και μαζικά
4.Ποιός είπε θέλει να είναι ανώνυμος? κάθε μήνα 20 mil. χρηστών 'μόνο' του Facebook interact(εκτός,blogs,myspace etc.) με φωτογραφίες και στοιχεία διάφορα. Ολοι θέλουνε να είναι επώνυμοι και να ξέρουμε και το όνομα της γάτας τους...
Και δεν υπάρχει ανώνυμος στο διαδύκτιο ακόμα και τώρα που είναι πολύ early stage. Μέχρι και την διεύθυνση του σπιτιού σου μπορώ να εντοπίσω έτσι απλά...
Οσο για το σοφό καναλιζάρισμα άστο αυτό το έχει αναλάβει η εκκλησία..
Σε φιλώ αποσύρομαι και εγώ για το τσάι και contemplation