Tuesday, January 29, 2008

Ouvarlakia ala Johnny

How are the Sundays in England? The question came up on the screen as I was checking the comments on my blog. Rits was asking it! (typical journalist question). I looked at me, the crumbs from the croissant were all over my pyjama as well as on the top of my precious laptop, my get-away to the Greek world! Next to me, Johnny has buried himself in the Sunday Times; the only thing I could see was the steam from his hot English Breakfast tea. In the next room the little Albions were watching cbeebies. The above could be a scene from the inside world in England on Sundays mornings. A glance out the window and here we are! a formidable English scene from the outside world. Joggers in groups were running (the source of my guiltiness if somebody takes account the 500 calories which each croissant contains and me sitting and eating them !), people were strolling with their dogs and two beautiful shiny horses with their equestrians who were impeccably dressed in black trousers, boots , hats and green jackets, were galloping down the street. My front road is very popular for the above activities because it leads to the river and the canal. If you exclude the joggers, the scene is not far away from those in Jane Austen’s books. Johnny’s voice brought me back to the reality and the weirdness situation in my house. “Are you going to cook ouvarlakia today? The Greek translation of the ‘ouvarlakia’ is Yiouvarlakia. The sound “y” has lost its way and apparently it had never arrived to Johnny’s ears! Johnny loves Greek food. As I say to him “thanks to me and my Greek food, the flow of your genes has been changed to the healthier one” So here we are, the recipe for the ‘ouvarlakia ala Johnny’ (Greek meatball’s soup)
Half kilo beef mince,
One cup of rice
One onion, one two carrots grated, parsley cut finely, one spoon of olive oil
Salt and pepper
Mix all together and cover the meatballs with boiled water in a saucepan. Boil for half hour. Meanwhile mix a ball of the liquid from Yiouvarlakia with one lemon and one egg previously whisked and a pinch of salt and pepper. Pour the liquid back the saucepan with the Yiouvarlakia. Leave them to rest! Bon Appetite!
The 1st tip which makes them sweeter and healthier is the carrot! And the
2nd tip to make smoother the sauce is to poor slowly the hot liquid to the whisked egg and lemon.
The carrot innovation was as a result of my laziness. My initial thought was to mix vegetables with meat so I will save myself from preparing a salad! Pheeww !

12 comments:

δεσποιναριον said...

Oh sweetie, ετσι μουρχεται να γραφω τα κομεντς ιν ινγλις!!!! Τελικα σε ολους τους μη ελληνες αρεσουν τα καλομαγειρεμενα ελληνικα φαγητα. Και τα Ουβαρλακια ειναι και κατ εξοχην χειμωνιατικο φαγητο. Η μαμα μου τα εκανε με σαλτσα αυγολεμονο αλλα μια φορα μου εγιναν με πιο αραιη σαλτσα σα σουπα αυγολεμονο ας πουμε και ξετρελλαθηκαν ολοι. Απο τοτε τα Ουβαρλακια μου πλεουν σε ασπρα πελαγη . Τα εφιαξα την περασμενη βδομαδα. Αν ομως βαλω καροττο πολυ φοβαμαι οτι ολοι οι food critics μου θα μου επιτεθουν. Ειναι πολυ ενδιαφεροντα αυτα που γραφεις, ξερεις ξερω πολλα ζευγαρια διαφορετικης εθνικοτητας και παντα ειναι ενδιαφερον να τους βλεπω ειτε στο περιβαλλον τους ειτε στο δικο μου. Πολλα φιλακια Πηνελοπη μου!!

Penelope said...

Γεια σου Δέσποινα. Γράψε όπως σου βγαίνει... Το νόστιμο μετράει τώρα για τους κριτικούς νομίζω ότι θα ζηλέψουν για την ιδέα. Σε ευχαριστώ και πάλι και σε φιλώ

δεσποιναριον said...

Καλο Σαββατοκυριακο και ομορφο ετσι που το περιεγραψες στο ποστ. Με καποια αλλη λιχουδια που θα αρεσει και στον Τζωννυ και στα Αλβιωνακια. Σε φιλω.

Penelope said...

Καλά ο johnny με τέτοια πλήση εγκεφάλου σχετικά με τα ελληνικά φαγητά που του έχω κάνει που όλα τα βρίσκει ωραία αλλά την έπαθα με το μικρό μου Αλβιωνάκι, όταν πρωτοπήγε σχολείο μου είπε δεν τρώω το φαγητο γιατί είναι English έτσι άρχισα να το αλλάζω το παραμύθι περί ελληνικών γιατί θα μου έμενε νηστικό....Ετσι έχω γίνει πολύ προσεκτική τώρα τι λέω... Σε φιλω

δεσποιναριον said...

Α χα χα τι μου θυμισες τωρα. Τα δικα μου μικρα ηταν το ακρως αντιθετο. Το τι σπανακοπιττες παιρνανε μαζι τους αδιαφορωντας για τα eeewwwww των αμερικανακιων, δε λεγεται. Ειχα μαθει απο τον παπου μου που καταγοταν απο τη Σμυρνη να βαζω γιαουρτι στο αρπρο πιλαφι και μου αρεσε πολυ. Μια φορα με ειδαν τα παιδια και δοκιμασαν. Το επομενο βημα πιλαφι με γιαουρτι στο lunch. Εκει να δεις ντελιριουμ τα αμερικανακια. Παντως ηταν και μερικα απο την παρεα τους που προσκολληθηκαν και μετα με ρωταγαν οι αλλες μαμαδες πως τα καταφερα να δοκιμασουν τα παιδια τους σπανακι. Ε μα αγαπες μου, σκετο βραστο σπανακι που πατε να τα μπουκωσετε, ουτε εγω δε το τρωω. Πολυ γουστο τα παιδακια τι θα σου ξεφουρνισουν ποτε δεν μπορεις να το προβλεψεις. Χααα ακου ειναι Ινγκλις!!!

Penelope said...

Τι να σου πω τώρα ότι το ίδιο συμβαίνει και με εμένα! Οταν έρχονται οι φίλοιτους και έχω ρύζι τους βάζω και γιαούρτι και με κοιτάνε σαν να είμαι εξωγηινη! Και κάθε φορά τα δικά μου πρέπει να εξηγήσουν στους φίλους τους ότι ξέρετε αυτό είναι ελληνικό φαγητό κλπ....Είναι τόσα πολλά.. Δέσποινα μου που θα τα λέμε σιγά σιγά εμείς οι δύο.. Σε φιλώ

kanataki said...

you should just say to him

hey You-varlakia..EAT!


υγ ειναι να μην έχω έμπνευση η άτιμη
υγ άσε που μου δωσες ιδέα για διεθνη καριέρα..

Penelope said...

Που ήσουν τόσο καιρό Κανατάκι μου!!!! Εσύ παιδί μου είσαι πραγματικά πηγή έμπνευσης. There you are λοιπόν για διεθνή καριέρα.
P.s Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη, για το χιούμορ σου ήταν τόσον τονωτικό για μένα, σήμερα που δεν ήταν και από τις καλύτερες μέρες! Γέλασα και δυνατά....

Meropi said...

Καλησπέρα Πηνελόπη μου καλή,
απόψε συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν και ΕλληνοΑγγλάκια. Να σου ζήσουν!
Γέλασα με τα ουβαρλάκια!! Ξέρεις είχα μια θεία Ολλανδέζα που μίλαγε αγγλοελληνικά και όταν ήθελε να πει έτοιμη έλεγε readyμη (ρέτιμη). Δεν ξέρω γιατί θυμήθηκα τη θεία μου με το ποστ σου αυτό.
Ναι σαι καλά!

Penelope said...

Γεια σου Μερόπη μου. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Ενα βιβλίο δεν φτάνει για τα 'σου πες' 'μου πες' του Johnny! Και ένα τελευταίο Ξέρεις πόσο το λένε αυτόν που καθαρίζει τις σκεπές στα greenglish 'ρουφιάνο'!Σε φιλώ

So_Far said...

Λοιπόν γιουβαρλάκια, και με πατατούλες και με καρότο και με κρεμμύδι. Που μόλις βράσουν, αφαιρώ τα κρεμμύδια και τα καρότα, τα αλέθω στο μίξερ και τα ξαναρίχνω στην κατσαρόλα για να γίνει η σούπα πιο πηχτή και θρεπτική. Ενίοτε παίζει και σέλερυ. Μετά ακολουθει η κλασική διαδικασία με τα αυγό και το λεμόνι. Και ένα μυστικό: ρίχνω πάντα λίγο αλκοόλ, στη σούπα. Από ουίσκυ και τζην μέχρι κρασί, ανάλογα με την έμπνευση της στιγμής.
*
Μου άρεσε η αγγλική "εικόνα". Είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ την Αγγλία πολύ.

Frogmae said...

Since I'm a veggie, I haven't taste all the Greek food but I loved it when I used to eat it regularly- my former boyfriend's Greek step-father owns a restaurant in Paris so we often had free yummy food! I discovered the REAL tzatziki and tarama! =)

When we went to Crete, I was also so found of the little taverns where you can (well) eat for nothing!

Arf, shouldn't have talked about that, I'm so Greek-food hungry now! lol